Z upoważnienia Proboszcza Ks. Wojciecha Jarzyny, w naszej parafii rozpoczęło swoją działalność pierwsze koło koronowe, czyli grupa formacyjna o nazwie
„Ufam Miłosierdziu Twemu”, której zadaniem jest szerzenie kultu do Miłosierdzia Bożego.

Koła koronkowe powstały 10 lat temu w parafiach w Polsce. Obecnie są już na całym świecie. Aby powstała w parafii taka grupa potrzebnych jest 9 osób. Jeśli zgłosi się więcej osób to powstaje kolejna grupa.
Osoby należące do tej wspólnoty codziennie modlą się Koronką do Miłosierdzia Bożego. Po koronce jest krótka modlitwa, którą dana osoba modli się przez cały miesiąc.
Na spotkaniach, które są raz w miesiącu, wymieniane są na zasadzie losowania, intencje modlitwy na kolejny miesiąc.

Członkowie koła mają się starać w swoim życiu świadczyć miłosierdzie bliźnim:

• modlitwą – np. odmawianie Koronki do Miłosierdzia Bożego
• słowem – np. pocieszenie kogoś, przebaczenie
• czynem – to pomoc materialna dla potrzebujących przez organizowanie akcji charytatywnych lub pomoc misjom i misjonarzom.

W miarę możliwości członkowie koła powinni włączać się w życie parafii, zwłaszcza w akcje duszpasterskie mające na celu szerzenie kultu do Miłosierdzia Bożego.

W celu sprawniejszego komunikowania się ze sobą, mamy założoną grupę na Messengerze.

Nazwa “Koło Koronkowe” wiąże się z kołem ratunkowym, z ostatnią deską ratunku, w myśl słów Pana Jezusa, które powiedział do siostry Faustyny:

• „Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku." / Dz. 687/
• „Daję ludzkości ostatnią deskę ratunku – to jest ucieczkę do miłosierdzia Mojego." / Dz. 998 /

 Tych, którzy pragną włączyć się do kółka koronkowego i wielbić w swoim sercu i życiu Miłosierdzie Boże”, zapraszamy do kontaktu z Paniami:

• Anną Rosińską
• Katarzyną Dąbkowską
• Grażyną Sroczyńską

 „Niech ten największy przymiot Boga, to jest niezgłębione Miłosierdzie Jego, przejdzie przez serce i duszę moją do bliźnich” /św. Faustyna/